باز باران

در این روزهای بارانی به ویژه هنگامی که چتر به همراه نداشته باشی، با این که برای همه باعث دردسر است اما برای من یادآور بهترین خاطرات است. چرا که من از دور دستها آمده‌ام، از مزارع گندم، ….
با تو ایمنم
و با تو سرشارم
از هر چه زیبایی است
پناهم باش
تا سنگینی غربت
از شانه هایم فرو ریزد
و ملال تنهایی از چشمهایم
من از دور دستها آمده‏ام
از مزارع گندم
و از سرزمینی که آسمانش
تنها دو پیراهن دارد
روزها آبی می‏پوشد
وشبها پیراهنی بلند
که تاب می خورد
در رقص هزار و یک ستاره روشن
امروز صبح گفتگوی نخستین مهندس سمندریان(دوست و همکار عزیرم) و من اشاره به همین موضوع داشت: لذت بردن از این هوای بهاری‌ی به سبک شمال.
پوشیدن چکمه‌ای، به تن کردن بارانی‌ای و رفتن به میان باران در جنگل، باغ و مزارع برنج.
تنها سهم از این همه نعمت، دلتنگی، یادآوری خاطرات و شعر باز باران، با ترانه است. تنها همین.

گزیده:

Few are those who see with their own eyes and feel with their own hearts.
Albert Einstein