جای همه شما خالی بود

بعد از حدود ۵ ماه به دیدن خانواده‏ام رفتم. برخلاف اخباری که در مورد راهها و وضعیت آب و هوا داده می‏شد، هوای شمال بسیار عالی بود. معمولاً در این وقت از سال به ندرت پیش می‏آید که شما چشمتان به جمال خورشید روشن شود. به قول یکی از دوستان، در هر سال، دوازده ماه هوا بارانی است و یک ماه هم آب چکه می‏کند .علاوه بر آن که روزها هوا آفتابی بود، شبها نیز آسمان، مهتابی بود. دیدن سماموس آن هم در این فصل از سال که پر از برف است، هم در شب و هم در روز فوق‏العاده شادی‏بخش است. جای همه شما خالی.

تلاش فرهنگ‏دوستان و موسیقی‏دانان محلی برای حفظ هویت دیرینه‏شان را در قالب یک سی دی که به مناسبتی آماده شده بود، دیدم و لذت بردم. استاد پوررضا و استاد وحدتی و دیگر بزرگانی که هر یک خاطراتی از خود که بیانگر هویتشان بود، بیان می‏کردند. جالب است که تقابل بین فرهنگها و تلاش برای حفظ فرهنگهای بومیدر مقیاسی کوچکتر و با فشار بیشتر در این بین کاملاً قابل تمییز و نمود است.

یکی از بزرگان گفته: ملتی که گذشته خود را نشناسد، آینده‏ای نخواهد داشت. برای خود من که باعث شرمندگی است که بگویم شناختی از پیشینه ایرانی‏ام ندارم و مهم‏تراین که از پیشینه گیلکی‏ام نیز نصیبی نبرده‏ام.

واقعاً جای همه شما خالی