– بالاخره کامپیوترمان از بند ویروس رها شد. مجبور شدم دوباره ویندوز و سایر ملحقات را نصب کنم تا کامپیوتر به وضعیت اولیه برگردد. خدا نصیب هیچ کس نکند.
– کلاس سیستمهای شیءگرای دانشگاه تمام شد. از همه بچهها طبق معمول نظرخواهی کردم. یک مورد در تمامی آنها مشترک بود: امتحان میان ترم خیلی سخت و تمرینها زیاد بود. به این نتیجه رسیدم که مطالب درس برای سال آینده نیاز به بازنگری اساسی دارند، اگر عمری باقی و لطف حق، یار بود. در آخر کلاس، متن سخنرانی ونه گات در جمع فارغالتحصیلان MIT را با کمی تخلیص به عنوان نصیحتهای یک برادر بزرگتر و یک معلم، برایشان خواندم. برای همه آنها آرزوی مؤفقیت دارم.
– دوره الگوهای طراحی (Design Pattern) نیز به پایان رسید. دوره فوقالعادهای بود. دوستان علاقهمند، صمیمی و همراه، باعث شد که بتوانیم در مورد مطالب زیادی بحث و نتیجهگیری کنیم.
گزیده:
فیلبانان تنها با درک یک نکته و به شیوهای بسیار ساده، فیلهای عظیمالجثه را کنترل میکنند. وقتی فیل هنوز بچه فیل است، یک پایش را با طناب محکمی به تنه درختی میبندند. بچه فیل، هرچه تقلا میکند، نمیتواند خودش را آزاد کند. اندک اندک بچه فیل با این تصور عادت میکند که تنه درخت از او نیرومندتر است. هنگامی که بچه فیل بزرگ میشود و قدرت شگرفتی مییابد، تنها کافی است ریسمانی نازک به دور پای فیل گره زده شود و به یک نهال کوچک بسته شود. جالب اینکه فیل هیچ تلاشی برای آزاد کردن خودش نمیکند.
همچون فیلها، پاهای ما نیز اغلب اسیر باورهای شکنندهاند، اما از آنجا که در گذشته به قدرت تنه درخت عادت کردهایم، شهامت مبارزه را نداریم. بیآن که بدانیم که تنها یک عمل متهورانه ساده برای دست یافتن ما به موفقیت کافی است . . .
ابوالفضل هادی
۱۲ خرداد ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰بعنوان عضوی کوچک از گروه اعتماد به نفس : ای کاش شما نیز این طی یک عمل متهورانه بتوانید در امتحان ورودی این گروه برای بار دیگری رد نشوید.
یه دوست
۱۳ خرداد ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰سلام
خسته نباشید. دوره الگوی طراحی برای ما نیز دوره بسیار عالی بود و فوق العاده .
لطفا سخنرانی ونه گات را برای ما هم بگذارید تا بخوانیم
راستی گزیده این سری خیلی جالب بود.
با تشکر
نیوشا
۱۴ خرداد ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰با درود
راستش اصلا منظور آقای هادی رو متوجه نمی شم!!