فیلم سینما پارادیزو از تورناتوره به حق یکی از بهترین فیلمهای تمام دوران سینماست. دیالوگی از این فیلم را که به آن علاقه دارم در زیر آوردهام. به دوستانی که این فیلم را ندیدهاند پیشنهاد میکنم حتماً این فیلم را ببینند، آنهم نه یک بار بلکه … بار. مثل خود من.
Alfredo: Living here day by day, you think it’s the center of the world. You believe nothing will ever change. Then you leave: a year, two years. When you come back, everything’s changed. The thread’s broken. What you came to find isn’t there. What was yours is gone. You have to go away for a long time… many years… before you can come back and find your people. The land where you were born. But now, no. It’s not possible. Right now you’re blinder than I am
Salvatore: Who said that? Gary Cooper? James Stewart? Henry Fonda? Eh
Alfredo: No, Toto. Nobody said it. This time it’s all me. Life isn’t like in the movies. Life… is much harder
Ali Nobar
۱۹ فروردین ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰این فیلم را بارها دیده ام. من هم مانند شما و احتمالا بیشتر کسانی که آنرا دیده اند بسیار از آن لذت برده ام. جالب است که این فیلم هم در میان تماشاگران عادی و هم منتقدان از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و در بیشتر سایتهایی که نظرخواهی شده جزو ۱۰۰ فیلم برتر شناخته شده است.
ضمنا به تازگی فیلم جالب و هوشمندانه ای به نام Memento دیدم که آنرا جدا توصیه میکنم.
سارا
۲۵ فروردین ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰فیلمش رو اسفند امسال دیدم. زیبا بود. و لطیف. یادم نمیره….
سارا
۲۵ فروردین ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰امسال نه! پارسال