شناسایی پروژه‌هایی که فرجامی جز شکست ندارند، خود از مهارتهای مهم مهندسی است. در نوشته‌ای، نویسنده ۲۶ روش برای شناسایی این گونه پروژه‌ها پیشنهاد کرده بود که خواندن آنها، هم فال بود و هم تماشا. هنگام خواندن آنها، نمی‌توانستم جلوی خنده‌‌ی بی‌اختبارم را بگیرم.
اصل نوشته را می‌توانید در این آدرس پیدا کنید. چند مورد از آنها را در زیر آورده‌ام.
۱- The project name changes for the third time in as many months.
۲- The requirements definition is begun four months after development started.
۳- The newly hired director of R proudly informs the board of directors that the project will be 99 percent completed six months ahead of schedule
۴-You realize the reason the company hired you as a consultant is to referee a dispute among two competing departments over which technical platform to use.
۵-The developer doesn’t understand the spec document and continues to develop anyway. And the QA team doesn’t know how to test, but they “test” anyway.
۶-When you see the project budget, you realize that over half of it was spent on a Web designer to create a Photoshop mock-up of the home page—with no regard to whether that design is feasible.
۷-The user or client requests new features instead of focusing on bug fixing and performance enhancements
۸-You find a list of 16 software development best practices and realize that not a single one of them is being followed
۹-The technical project manager asks you to compose the list of user requirements—without consulting any actual potential users.
۱۰-The new CIO replaces all the people who have deep organizational knowledge with outsiders from his old firm.
۱۱-The program manager decided to try Agile methodology “to save time.”
۱۲-The lead developer tells you that maintaining a complete history of all database updates is a requirement for the application, but he hasn’t had time to (read: doesn’t know how to) design a data model for it yet. So he decides to go ahead and start with the Web front end and worry about it later. And this is the lead developer.
Quote:
It is hard to fail, but it is worse never to have tried to succeed. Theodore Roosevelt
پویان پاریاس
۱۵ بهمن ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰سلام عرض شد استاد
پویان پاریاس
۱۵ بهمن ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰سلام عرض شد استاد
نرگس
۱۷ بهمن ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰سلام جناب مهرداد. امیدوارم که خوب و سلامت باشید. 🙂
مطلب خیلی جالبی بود. به ازای هر پروژه توی شرکتمون، حداقل دو، سه تایی از گزینه ها صادق بود. فکر کنم همه پروژه ها کله پا میشن. 😛
نرگس
۱۷ بهمن ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰سلام جناب مهرداد. امیدوارم که خوب و سلامت باشید. 🙂
مطلب خیلی جالبی بود. به ازای هر پروژه توی شرکتمون، حداقل دو، سه تایی از گزینه ها صادق بود. فکر کنم همه پروژه ها کله پا میشن. 😛
ازگمی
۱۸ بهمن ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰سلام. محمد حسین ما را برد پونک ببینیمتان!
ازگمی
۱۸ بهمن ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰سلام. محمد حسین ما را برد پونک ببینیمتان!
مهرداد
۶ اسفند ۱۳۸۷ در ۰۰:۰۰آقای پاریاس سلام؛
حالتون چطوره؟ دوستان چطورند؟ بنده هم خدمت شما عرض ادب و احترام دارم. هر وقت نام فاولر را به زبان می‌آورم، یاد شما می‌افتم.
امیدوارم خوب، خوش و سلامت باشید.
—————–
نرگس خانم
سلام،
حال شما چطوره؟ کم سعادتیم.
با خواندن مطلبی که نوشته بودید، کلی خندیدم. ولی مواردی که عرض کردم بیشتر برای بهبود وضعیت پروژه‌ها بود.
امیدوارم هیچ پروژه‌ای در دنیا به شکست منجر نگردد، از جمله پروژه‌های شرکت محترمتان.
به امید دیدار
———–
علی اقای ازگمی سلام
بابا هم، باباهای قدیم.
دیروز: بچه‌ها می‌گفتند که ما رفتیم پونک، چرا؟ چون محل کار بابامون عوض شده.
امروز: باباها می‌گویند که ما رفتیم پونک. چرا؟ چون مدرسه پسرمان عوض شده.
سلامت باشید
😛