پیشگفتار:
از دنیای اقتصاد: ««والاستریت را اشغال کنید» جنبشی بدون رهبر باقی مانده و گشوده رو به همگان است و بسیاری از شرکتکنندگان به همین ویژگیهایش افتخار میکنند، اما این تظاهرکنندگان چه میگویند؟
معترضان به والاستریت میگویند که سهامدار دنیای کسبوکار آمریکا هستند. آنها درست میگویند، زیرا بهعنوان مصرفکنندهها، کارمندان و شهروندانی که تحت تاثیر بحران مالی قرار گرفتهاند، سهامدار دنیای کسب و کار هستند. بنابراین، کسبوکارها باید این واقعیت را هر چه سریعتر بپذیرند و اگر اکنون به طور فعال درگیر نشوند، به تدریج موضع آنها تضعیف خواهد شد.
شرکتهای آمریکایی میتوانند چندین مورد کار انجام دهند: در وهله نخست، کسبوکار باید به نکات اصلی معترضان توجه نشان دهد. این نکات عبارتند از: درصد اندکی از آمریکاییها سهم اصلی ثروت را در چنگ دارند و اکثریت آمریکاییها سهم بسیار اندکی دارند و نیز درآمد مدیران ارشد اجرایی نسبت به کارکنان بسیار بسیار بالاتر است. آنها مدعی اند نابرابری اقتصادی پابرجا و در حال افزایش است و پژوهشگران نیز این ادعا را تایید کردهاند. …
بدینترتیب کسبوکارها باید به رخدادهایی که در خیابانها، بیرون از دفاتر اداری آنها رخ میدهند، توجه نشان دهند و آن را فرصتی برای یادگیری بدانند و در عین حال، با چشمان باز مراقب باشند که احساسات ضد کسبوکار چندان میان عموم رشد نکند.»
گفتار:
در کتاب ماجراهای پشت پرده نشان داده شده است که جنبشهای اجتماعی در آمریکا بر روند شکلگیری و پیشرفت کامپیوتر بسیار تأثیرگذار بودهاند. آیا این بار نیز این موضوع تکرار خواهد شد. در صورت تکرار، آرزو میکنم که از چند و چون آن مطلع گردم.
گزیده:
«…اما یک راه طولانی در پیش است. پرسشهای به راستی دشواری پیش روی ماست. ما میدانیم چه نمیخواهیم. اما آیا میدانیم چه میخواهیم؟ چه نظام اجتماعی میتواند جایگزین سرمایهداری شود؟ رهبران جدید چه خصوصیتهایی باید داشته باشند؟ یادمان نرود: مشکل اصلی فساد و زیاده خواهی نیست. مشکل اصلی، سیستم است. سیستمی که ما را تا مرز تسلیم هل میدهد. تنها از دشمنان حذر نکنیم. حواسمان به دوستانِ نارفیقی که میخواهند جان حرکت ما را بگیرند نیز باشد.»
اسلاوی ژیژک فیلسوف اسلوونیایی در جمع اشغال کنندگان وال استریت
دیدگاهتان را بنویسید