For the individuals considering a change in job, the reasons can be as many and varied as the personalities involved. For the organization with pathologically high turnover,a few reasons account for most departures:
-
a just-passing-through mentality: Co-workers engender no feelings of long-term involvement in the job.
سیامک
۱۴ دی ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰سلام
بنظرم داریم به موضوعاتی مهمتر از تکنولوژی ، انواع معماری یا مسائلی از این دست نزدیک می شویم . مسائلی که در صنعت آفت زده IT ما هرگز به آن پرداخته نمی شود.
تا زمانی که جاده ای برای طی مسیر وجود ندارد ، نوع موتور ماشین چه اهمیتی دارد؟؟
مهرداد
۲۱ دی ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰آقا سیامک سلام؛
چندین دوست خوب دارم که نامشان با نام شما یکی است. نمیدانم که شما یکی از آنها هستید یا یک دوست جدید. به هر حال ممنون از توضیح جالب و جمله بسیار پرمعنیتان.
در مورد موضوعی که شما بدان اشاره فرمودید، موارد زیادی برای بحث و تبادل نظر وجود دارد که معذورم از ذکر برخی از آنها.
اما قطعاً موضوعات مهمتری از تکنولوژی، معماری و مسائلی از این دست وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد. اما توجه داشته باشید برای این که موضوعی به صورت صنعت درآید و سرمایهگذاران علاقمند به سرمایهگداری در آن حیطه باشند، باید دارای پارامترهای سرمایهگذاری باشد که یکی از آنها سوددهی است. تا کاری به صورت کارگاهی انجام میشود و نه صنعتی، امیدی به جذب سرمایهگذار نیست. چرا که سرمایهگذار به دنبال سودبلندمدت با کمترین ریسک سرمایهگذاری است. اینکه ما بتوانیم این به قول شما صنعت (که من اعتقادی به صنعتی بودن نرمافزار در ایران ندارم) را به سمتی ببریم که بتواند تضمین سوددهی بلندمدت داشته باشد، راه درازی در پیش داریم و همچنین آن چه که این مسیر را هموار میکند، آموزش نیروی انسانی، بلوغ ساخت و تولید محصولات نرمافزاری است.
همیشه از دانشجویانم میخواهم که بگویند چرا شیءگرایی بهتر از روشهای قبلی خود بود. همه جوابها بوی تکنولوژی و فنی میدهد. در آخر تنها یک جمله به آنها میگویم و آن هم عنوان فیلم معروف است – برای یک مشت دلار بیشتر – for a few dollars more.
چند سال پیش (مرجعش را یادم نیست) آماری گرفته بودند که چرا نرمافزار در ایران شکل صنعت به خودش نگرفته است. میدانید که یکی از مهمترین عواملش طبق تحقیق چه بود؟ میدانم که نمیتوانید حدس بزیند. یکی از مهمترین دلایلش این بود که پیشروان این تکنولوژی، آدمهای فنی (Technical Man) هستند و نه آدمهای کسب و کار (Business Man)
این که در آن مورد صحبتی نمیکنم بیشتر به دلیل حواشیای است که دارد و نه به این دلیل که فکر میکنم که این از آن مهمتر یا آن از این مهمتر است. اینها همه پارامترهای تأثیرگذار بر رفتار یک سیستم هستند و تنها وزنها متفاوت دارند و قطعاً ضعف یکی بر اثر دیگری هم تأثیر گذار خواهد بود.
اگر روزی با هم آشنا شدیم، خوشحال خواهم شد که ساعتها دربارهاش صحبت کنیم.
سیامک ریاحی
۲۵ دی ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰با سلام دوباره
امیدوارم فرصت برای آشنایی بیشتر (: و صحبت در این مورد فراهم آید.
مهرداد
۲۵ دی ۱۳۸۶ در ۰۰:۰۰سلام بر سیامک عزیزم،
حالت چطوره؟ خانواده محترم خوبند؟
قلباً عرض کنم که دلم برای دیدنت خیلی تنگ شده است؟ روزگار ناخوشایندی است که فرصت دست نمیدهد که دوستان از جان عزیزتر را زیارت کنم.
آیا فکر میکنی پس از مدتهای طولانی که شما را ببینم، وقتی برای این مباحث خواهد ماند؟ البته که نه!
مشتاق دیدار