ضمن سپاس از آقای مجید آواژ، نوشته زیر به نقل از ایشان در روزنوشت‌های بهساد آورده شده است.
“
- فلانی دستش تو جیبش هست، راست راست می گرده، سر برج هم حقوقش را می گیرد و به ریش سازمان هم می‌خندد.
- بهمان مدیر دو ریال دُهُل نمی زند، وضعیتش هم از ما بهتر است هر روز هم ارتقا و پاداش می‌گیرد. خر حمالیش مال ماست و مزایا مال آن‌ها
- این‌جا فقط چاپلوسی و نماری جواب می‌دهد.
- دزدی‌های فلانی برای خودش و بچه‌هایش و بچه‌های بچه‌هایش کافی است
- این‌جا هر چه بیش‌تر کار کنی، بیش‌تر بارت می‌کنند.
- هر چه از زیر کار در رو تر باشی، عزیزتری
- …
ناشناس
۸ بهمن ۱۳۹۱ در ۰۰:۰۰صبح که زودتر به شرکت می رسم و از این که این زندگی را تکرار میکنم دلخورم وقتی به وب لاگ شما سر میزنم همیشه مطالبی دارید که از دلخوری من نسبت به زمان و زندگی میکاهد
همین!