هیچم به سخت جانی خود این گمان نبود

دوست خوبم، علی (آدمیات)، میخواهد دیگر ننویسد:

این آخرین یاداشت این وبلاگه

نوشتن اینجا دیگه برام خیلی سخته

از همتون تشکر می‌کنم:

هم از دوستانی که اومدن و با نوشتن نظرشون افق‌های جدیدی به روم باز کردن

هم ازرفقایی که دورادور حرفشون رو گفتن و راهنماییم کردن

و هم ازدوست عزیزی که باعث شد یه مدت با شور بیشتری بنویسم …

برایش کامنت گذاشتم تا شاید از تصمیم منصرفش کنم. نمیدانم سودی خواهد داشت یا خیر. از دوستان مشترک من و علی خواهش میکنم که با گذاشتن کامنت ایشان را از این حرکت غیرفرهنگی! منصرف کنند.چرا که مطالب وبلاگشان بسیار خواندنی و نشان از روح لطیف وعمق نگاهشدارد.